นั่ง สมาธิ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 7 / 19

1.3 สมาธิคืออะไร การอธิบายความหมายของสมาธิ สามารถอธิบายได้ทั้งในเชิงลักษณะผลของสมาธิที่เกิดขึ้นและ อธิบายในลักษณะในเชิงการปฏิบัติ เช่น สมาธิ คือความสงบ สบาย และความรู้สึกเป็นสุขอย่างยิ่งที่มนุษย์ สามา

สมาธิคือการทำให้จิตสงบและนิ่งเป็นหนึ่งเดียว ซึ่งช่วยให้เกิดความสุขและขวัญกำลังใจ สมาธิสามารถปฏิบัติได้โดยการดึงใจกลับมาที่กลางกาย เพื่อหลีกเลี่ยงการฟุ้งซ่านจากสิ่งรอบตัว พระราชภาวนาวิสุทธิ์ได้นิยามสมา

บทที่ 5 ประโยชน์ของสมาธิกับชีวิตประจำวัน 5.1 สมาธิกับผู้ครองเรือน สมาธิ เป็นคำนาม คำเรียก ที่หมายถึงอาการและพฤติกรรมของความมีสติ มีความสงบภายใน องค์ประกอบของความสบาย สามารถฝึกฝนและปฏิบัติได้ทุกคน ทุกเ

บทที่ 5 สำรวจประโยชน์ของสมาธิและความสำคัญต่อผู้ครองเรือน โดยสมาธิช่วยเพิ่มสมรรถนะใจ ทำให้สามารถจัดการกับความเครียดได้ดีขึ้น และมีอิสรภาพภายใน นอกจากนี้ยังช่วยในการแยกแยะหน้าที่และอารมณ์ได้ พัฒนาความเย

ผู้ครองเรือน เมื่อสมาธิสามารถจรรโลง ชักนำ ชี้ชวน ให้ผู้ครองเรือนเหล่านี้อยู่ในเส้นทางแห่งเมตตา ธรรมและคุณธรรมได้ สมาธิ จึงได้ชื่อว่าเป็นสิ่งเดียวเท่านั้นที่สามารถทำให้โลกสงบได้ สมาธิ จึงเป็นสิ่งที่ผู้

สมาธิเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการนำพาผู้ครองเรือนเข้าสู่เส้นทางแห่งเมตตาและคุณธรรม คุณค่าของสมาธิไม่เพียงแต่ส่งผลต่อจิตใจ แต่ยังช่วยเสริมสร้างสุขภาพที่ดีในร่างกายอีกด้วย แม้ว่าในปัจจุบันจะมีการ

จากอาการที่ทรงแสดงเป็นรูปกระบวนการข้างต้น ทำให้เราพบว่าสภาพจิตของผู้ฟังในขณะนั้นว่า ได้มีการปรับการพัฒนา การเพิ่ม หลักธรรมสำคัญ 5 ประการ คือ 1. สัทธา ความเชื่อมั่นในพระพุทธคุณ ในตัวผู้แสดงธรรม ให้เพิ่

การฟังธรรมมีผลต่อการพัฒนาจิตใจ โดยหลักธรรมสำคัญ 5 ประการ ได้แก่ สัทธา, วิริยะ, สติ, สมาธิ, และปัญญา การฟังธรรมอย่างตั้งใจสามารถสร้างความเชื่อมั่นและขจัดอุปสรรคในใจได้ ซึ่งผู้ฟังควรปล่อยใจและเปิดรับธรร

จากบทสนทนานั้นพบว่า สมาธิ หมายถึง สภาวะของจิตระดับหนึ่ง ที่ตรงกับภาษาบาลีว่า จิตฺตสฺส เอกคุกตา หมายถึง ความที่จิตมีธรรมชาติเป็นอารมณ์เดียว คำจำกัดความนี้เป็นคำจำกัดความ ที่พบได้ในพระสูตรต่างๆ ในวิสุทธ

บทความนี้เสนอความหมายของสมาธิและภาวนาในพระพุทธศาสนา โดยยกตัวอย่างการอธิบายของพระพุทธโฆษาจารย์ สมาธิหมายถึงการรวมจิตเป็นหนึ่ง และภาวนาเป็นการฝึกจิตเพื่อความสงบ ไม่มีเว็บอื่นที่น่าสนใจนอกจาก dmc.tv การฝ

4. โพชฌงค์ คือ รู้ชัดในขณะนั้นๆ ว่า โพชฌงค์แต่ละอย่าง คือ สติ ธัมมวิจยะ วิริยะ ปิติ ปัสสัทธิ สมาธิ และอุเบกขา โพชฌงค์แต่ละอย่างมีอยู่ในจิตใจตนหรือไม่ ที่ยังไม่เกิด เกิดขึ้นได้อย่างไร ที่เกิดแล้ว เจริญ

บทความนี้นำเสนอเนื้อหาเกี่ยวกับโพชฌงค์ 7 อย่าง ซึ่งประกอบด้วย สติ ธัมมวิจยะ วิริยะ ปิติ ปัสสัทธิ สมาธิ และอุเบกขา หัวข้อแต่ละหัวข้อได้ชี้ให้เห็นความสำคัญและการประยุกต์ใช้อย่างเป็นระบบเพื่อให้รู้ชัดในจ

9. ทำให้มีความยำเกรงในพระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า 10. แม้ประสบกับสิ่งที่จะทำให้ล่วงละเมิดหรือทำความผิดได้ ก็จะเกิดหิริโอตตัปปะ มี ความกลัวและละอายต่อบาป ประดุจว่าพระพุทธองค์ประทับอยู่ตรงหน้า 11.ร่างกา

บทความนี้กล่าวถึงการทำให้มีความยำเกรงในพระบรมศาสดา การสร้างความรู้สึกละอายต่อบาปเมื่อประสบกับสิ่งที่จะทำให้ละเมิด เป็นการสนับสนุนการเจริญพุทธานุสติ โดยร่างกายผู้ที่เจริญพุทธานุสติมีความเหมาะสมแก่การบู

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อุเบกขินทรีย์อาศัยผัสสะอันเป็นที่ตั้งแห่งอุเบกขาเวทนาเกิดขึ้น ภิกษุนั้นก็รู้สึกเฉยๆ ก็รู้ชัดว่าเรารู้สึกเฉยๆ ย่อมรู้ชัดว่าเพราะผัสสะอันเป็นที่ตั้งแห่งอุเบกขาเวทนา นั้นแหละดับไป เวท

เนื้อหานี้เป็นการอธิบายเกี่ยวกับอุเบกขาและพละ 5 ในการเสวยอารมณ์และความรู้สึกของสัตว์ทั้งหลาย โดยเน้นถึงความสำคัญของผัสสะที่มีบทบาทในการเกิดเวทนาในใจและการพัฒนาจิตใจจากอินทรีย์ของปุถุชนสู่พระอริยเจ้า ธ

ธรระพี ประช เจริญ ธัมมานุสติ ๑๑๗ ธรรมอันนั้นเป็นที่เกิดของศีล สมาธิ ปัญญา วิมุตติ วิมุตติญาณทัสสนะ ธรรมที่พระพุทธเจ้ากล่าวดีแล้ว หมายถึง ธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ ถ้าเราเข้าถึงกายทิพย์ ดวงธรรมที่ ทำให

บทความนี้พูดถึงธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงสอน ซึ่งทำให้เกิดศีล สมาธิ ปัญญา และวิมุตติ โดยเฉพาะการพัฒนากายมนุษย์ให้เข้าสู่กายทิพย์ ด้วยการบำเพ็ญความดี โดยรวมถึงการรักษาศีลและการเจริญภาวนา ทำให้เกิดดวงธรรมอัน

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 482 นวมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 483 สภาวธมฺเมติ นิพฺพานปฐมตติยารุปปวิญญาณสงขาเต อารมฺมณภูเต สภาวธมฺเม ฯ สภาโว เอว ธมฺโม สภาวธมฺโม

เนื้อหาเกี่ยวกับอภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปัญจิกา อธิบายถึงสภาวะธรรม ตลอดจนการปฏิบัติธรรมและการเจริญสมาธิ พร้อมด้วยแนวคิดเกี่ยวกับนิพพานที่เกี่ยวข้อง โดยเน้นที่การเข้าถึงภาวนาและการเข้าใจสภาวะธรรมในระดับที

ประโยค - อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา นาม อตฺถโยชนา (ตติโย ภาโค) - หน้าที่ 530 นวมปริจเฉทตฺถโยชนา หน้า 531 จาติ จตุ...สีลนฺติ เหตุ ฯ เทสนา...นาติ ปริสุทฺธาติ ตติยาวิเสสน์ ฯ จตุ...ลนฺติ สัญญา ฯ ปริสุชฺ

เนื้อหาในบทนี้เน้นการวิเคราะห์อภิธมฺมตฺถวิภาวินิยา ปญฺจิกา โดยเฉพาะเกี่ยวกับจิตตวิสุทธิ์และสีลาที่บริสุทธิ์ การอ้างอิงถึงหลักการและเหตุผลในลักษณะต่าง ๆ เกี่ยวข้องกับคุณสมบัติของจิตและธรรมที่ช่วยเสริมส

ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณ์วิเสสสุล (ปฐโม ภาโค) - หน้าที่ 106 วิสุทธิมคเค นิปปีติกวเสน สุขสหคตอุเปกขาสหดตัวเสน จ ศิวิโธ หีนมชฌิม ปณีตวเสน ตถา สวิตทุกสวิจาราทิวเสน ปีติสหกตาทิวเสน ปริตฺต มหคฺคตป

วิสุทธิมคฺคคือศิลปะแห่งจิต โดยมีการสำรวจความหมายของสุข สำนึก และการมีจิตตั้งมั่นในสมาธิ ซึ่งสัมพันธ์กับการปฏิบัติและการพัฒนาจิตวิญญาณ ทั้งนี้จะพูดถึงการเข้าถึงสภาวะการปฏิบัติภายใน ส่งเสริมให้เกิดความเ

ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสกุล (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 54 วิสุทฺธิมคฺเค กถนฺติ อานาปานสติสมาธิภาวนาน นานปุปการโต วิตถาเรตุกมุยตา ปุจฉา ฯ ภาวิโต จ ภิกฺขเว อานาปานสติสมาธิติ นานปุปการโต วิตถา

ในบทนี้กล่าวถึงการจัดการกับการนั่งสมาธิที่ชื่อว่า 'อานาปานสติ' โดยแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการประพฤติปฏิบัติภาวนา ความสมดุลระหว่างความสงบและการเจริญสติ รวมไปถึงเหตุผลที่เหตุผลในการฝึกสมาธิเกี่ยวข้องก

ประโยค๘ - วิสุทธิมคฺคสฺส นาม ปกรณวิเสสสุล (ทุติโย ภาโค) - หน้าที่ 197 สมาธินิทฺเทโส สมบัตตตา วาฬมิคยกขรกฺขสาทวิกปุป์ อนาปชฺชมาโน ภยเภรวสโห โหติ อรติรติสโห น อิฏฐานิฎเฐสุ อุคฆาฏนิคฆาฏิ ปาปุณาติ ฯ มหาปญ

บทความนี้กล่าวถึงการศึกษาสมาธิประเภทต่างๆ รวมถึงสมาธิอุปจารและสมาธิอปปนา โดยอธิบายประโยชน์ที่เกิดจากการภาวนา เช่น ความสงบสุขและความเจริญงอกเงยในจิตใจ นอกจากนี้ยังพูดถึงประโยชน์ต่อการดำเนินชีวิตที่ดีขึ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 119 อารมณ์เป็นหนึ่งไซร้ วิริยะมิใช่สมาธิ สมาธิก็มิใช้วิริยะ วิริยะเป็น อย่างหนึ่ง สมาธิก็เป็นอย่างหนึ่ง หากภิกษุอาศัยจิตตะ ได้สมาธิ ได้ ความที่จิตมีอารมณ

เนื้อหาในบทนี้กล่าวถึงความแตกต่างระหว่างวิริยะ สมาธิ และจิตตะ พร้อมกับอธิบายว่าทั้งสามองค์ประกอบนี้มีความสำคัญต่อการบรรลุฤทธิ์อย่างไร โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเชื่อมโยงระหว่างสมาธิกับอิทธิบาท 4 และบท 4 ที่

ประโยค~ วิภัชิมรรแปล ภาค 3 ตอน 1 - หน้าที่ 73 [1] ชีวิต สหชาติธรรมทั้งหลาย ย่อมเป็นอยู่ด้วยธรรมชาตินั้น เหตุนี้ ธรรมชาตินั้น จึงชื่อชีวิต (แปลว่าสมชาติครื่องเป็นอยู่แห่งสหชาติ- ธรรม) นั้นหนึ่ง ธรรมชาต

บทความนี้นำเสนอความเข้าใจในเรื่องชีวิตและสมาธิ โดยอธิบายว่าชีวิตมีลักษณะสำคัญที่เกิดจากธรรมชาติและการเป็นอยู่ ในขณะเดียวกัน ก็จะพิจารณาถึงลักษณะของสมาธิที่ดีและไม่ดี ที่สามารถนำไปสู่การควบคุมจิตและการ

ปรัชญศ = วิถีธรรมสถานภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 269 [ภาวนากิจ] ข้อว่า "ภาวนา ทรงเจาะทะมึม ๒" ความว่า ภาวนา ประสงค์ เอาวนา ๒ เท่านั้น คือ โลกียภาวนา โภคทรัพย์ภาวนา ในภาวนา ๒ การยังศีล สมาธิ ปัญญ

บทนี้อธิบายถึงความหมายของภาวนาและเจตนารมณ์ที่ต้องการบรรลุคุณธรรมโดยการอบรมศีล สมาธิ และปัญญาทั้งในรูปแบบโลกีย์และโลกุตร มีการยกตัวอย่างถึงบัญญัติทั้ง 5 ที่เป็นปัจจัยในการพัฒนาคุณธรรม พร้อมกับการเน้นกา

ประโยค - ปรมุตกมณสาย มาม วิสุทธิ์มกุลสาวคุณนาย มหิดลกษมสมนตาย (ปูรณ ภาคได) - หน้าที่ 214 วิสุทธิ์มกุลสาวคุณนามัย ลิกโกโนะ ๆ อาทสมมฤตลูกมาที อุคคหนิมิตตโต ปฏิฏคามิตติสุดส สุปรัชญ์ติ สถสุขมคณฺฑ ฬสติ ฯ

เนื้อหาในบทนี้เกี่ยวข้องกับวิสุทธิ์มกุลซึ่งมีคำสอนที่เน้นการปฏิบัติทางจิตเช่นสมาธิและการทำความเข้าใจในธรรมชาติของจิต เรียกร้องให้ผู้คนมุ่งมั่นในการตรึกตรองธรรมและการฝึกฝนตนเองเพื่อให้เข้าใจในหลักการที

ประโยค : สมาคมวมิ ชำ น สุปะสุนัน โหติ ตสมา สตายาป สุนุาย สมปะทานูดี น วั ตุต๎ น สุปะสนุนตาเยอะ แจด๎ สมาธิ น สุจู ปาโน๎ สมฺมา อโกฺกิวาเนติ น วั ตุต๎ อิยมวิน ปน มาน วิตกฺจาระปลีโภวาเน๎ ลภฺ โภคลา พลวติ ส

บทความนี้มีการกล่าวถึงการฝึกสมาธิและกระบวนการต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องที่ช่วยให้จิตใจสงบ อธิบายถึงแนวทางปฏิบัติและผลลัพธ์ที่เกี่ยวข้องกับการฝึกสมาธิ เช่น ความสงบและการพัฒนาจิตใจที่เกิดขึ้นเมื่อมีการฝึกสมาธ

สมาธิ ตาย อานาปนสมาธิ คาถา สติ ขอ อุปปนุนา จิตตกคุต๗ สมาธิสนา จ่าย เทสนา น สติสนา ฯ สตฺตสํสนา จุติ อานาปนสติยา ฯ โอ โสมฺติยา ฯ สมาธิ อานาปนสติสมาธิ ยุโธ สมฺติยา อานาปนสติสมาธิ ว ฯ สมาธิ อานาปนสติสมาธิ

การฝึกสมาธิแบบอานาปานสติ เป็นแนวทางการพัฒนาสติและการเข้าถึงความสงบในจิตใจ โดยมีการใช้เทคนิคต่างๆ เพื่อฝึกให้มีสติในทุกขณะ โดยการมุ่งเน้นไปที่การหายใจ และความมีสติในการดำเนินชีวิต นอกจากนี้ยังมีการอธิบ